* کوری را هرگز به خاطر آرامش تحمل نکن.
*حماقت موهبتی است خدادادی ُ آدمی می تواند خود را بکشد اما نمی تواند تصمیم بگیرد که نفهمد...
*آنگاه که گرسنگی بیداد می کند ُ از مائده های روحی سخن گفتن خیانت است.
*شکو ه وتقوی وشگفتی و زیبایی شور انگیز طلوع خورشید را باید از دور دید ُ اگر نزدیکش رویم از دستش داده ایم.
*در بیرون خبری نیست ُ هر که به بیرون چشم بدوزد در انتظار خواهد ماند و خواهد مرد.به خود بازگرد در آنجا همه چیز خواهی یافت ُ زیرا همه چیز آنجا هست.بیرون ظلمات است. از این چشمه ها جز رنج نمی جوشد.
*زندگی جز احتضاری که یک عمر به طول می انجامد هیچ نیست ...
*برای آنها که با روزمرگی خو کرده اند و با خود ماندگارند ُ مرگ فاجعه هولناک و شوم زوال است ُ گم شدن در نیستی است ُ آنکه هجرت از خویش کرده است با مرگ آغاز می شود.چه عظیم اند مردانی که عظمت این فرمان شگفت خداوند را شنیده اند و بدان کار بسته اند « بمیرید پیش از آنکه بمیرید»؟
*در این پوچی دوار این خر سفری در پیش ندارد و این سنگ را به جایی نمی برد و غایتی اگر هست روغن کشیدن از ما است و نهایتی اگر هست تفاله ای است که از ما می ماند در زیر دست و پای این شب و روز {وسواس خناسی}که بر ما می گذرد و عمر نام دارد.
کویر-معلم شهید دکتر علی شریعتی
